Pedeorelha | Hoe pc's werken

Peter Tucker
0
2248
59

De meesten van ons gebruiken elke dag een computer, maar weinig mensen zijn op de hoogte van de innerlijke werking van dit vitale deel van ons leven. © iStockphoto. Com / spxChrome

Het woord computer verwijst naar een object dat invoer kan accepteren en wat uitvoer kan produceren. In feite is het menselijk brein zelf een geavanceerde computer, en wetenschappers leren elk jaar meer over hoe het werkt. Ons meest gebruikelijke gebruik van het woord computer is echter om een elektronisch apparaat te beschrijven dat een microprocessor bevat.

Een microprocessor is een klein elektronisch apparaatje dat in een oogwenk complexe berekeningen kan uitvoeren. U kunt microprocessors vinden in veel apparaten die u dagelijks gebruikt, zoals auto's, koelkasten en televisies. Het meest herkende apparaat met een microprocessor is de personal computer of pc. In feite is het concept van een computer bijna synoniem geworden met de term pc.

Als je pc hoort, zie je waarschijnlijk een omsloten apparaat met een aangesloten videoscherm, toetsenbord en een soort aanwijsapparaat, zoals een muis of touchpad. U kunt zich ook verschillende vormen van pc's voorstellen, zoals desktopcomputers, torens en laptops. De term pc wordt in verband gebracht met bepaalde merken, zoals Intel-processors of Microsoft-besturingssystemen. In dit artikel definiëren we een pc echter als een algemener computerapparaat met deze kenmerken:

ontworpen voor gebruik door één persoon tegelijk
voert een besturingssysteem uit om te communiceren tussen de gebruiker en de microprocessor
heeft bepaalde gemeenschappelijke interne componenten die in dit artikel worden beschreven, zoals een CPU en RAM
voert softwaretoepassingen uit die zijn ontworpen voor specifieke werk- of speelactiviteiten
maakt het mogelijk om naar behoefte hardware of software toe te voegen en te verwijderen

Pc's gaan terug tot de jaren zeventig, toen een man genaamd Ed Roberts computerkits begon te verkopen op basis van een microprocessorchip ontworpen door Intel. Roberts noemde zijn computer de Altair 8800 en verkocht de niet-gemonteerde kits voor $ 395. Popular Electronics publiceerde een verhaal over de kit in de uitgave van januari 1975, en tot verrassing van bijna iedereen werden de kits meteen een hit. Zo begon het tijdperk van de personal computer [bronnen: Cerruzi, Lasar].

Hoewel de Altair 8800 de eerste echte personal computer was, was het de release van de Apple II een paar jaar later die de start betekende van de pc als een gewild huishoudelijk apparaat. De Apple II, van uitvinders Steve Jobs en Steve Wozniak, bewees dat er vraag was naar computers in huizen en op scholen. Kort daarna sprongen lang gevestigde computerbedrijven zoals IBM en Texas Instruments op de pc-markt, en nieuwe merken zoals Commodore en Atari sprongen in het spel.

In dit artikel kijken we in de pc om te zien wat de onderdelen zijn en wat ze doen. We zullen ook de basissoftware bekijken die wordt gebruikt om een pc op te starten en uit te voeren. Vervolgens bespreken we mobiele pc's en onderzoeken we de toekomst voor pc-technologie.

Inhoud

Core pc-componenten
Poorten, randapparatuur en uitbreidingsslots
Een pc opstarten
PC-besturingssystemen
De toekomst van pc's
Draagbaar persoonlijk computergebruik

Laten we, om te zien hoe een pc werkt, beginnen met de onderdelen die samen de machine vormen. Hieronder volgen de componenten die gemeenschappelijk zijn voor pc's in de volgorde waarin ze doorgaans worden geassembleerd:

Geval -- Als je een laptop gebruikt, is de computerkast inclusief toetsenbord en scherm. Voor desktop-pc's is de behuizing meestal een soort doos met verlichting, ventilatieopeningen en plaatsen voor het bevestigen van kabels. De grootte van de koffer kan variëren van kleine tafelmodellen tot hoge torens. Een grotere behuizing betekent niet altijd een krachtigere computer; het is wat erin zit dat telt. Pc-bouwers ontwerpen of selecteren een behuizing op basis van het type moederbord dat erin moet passen.

Moederbord -- De primaire printplaat in uw pc is het moederbord. Alle componenten, van binnen en van buiten, maken op de een of andere manier verbinding via het moederbord. De andere componenten op deze pagina zijn verwijderbaar en dus vervangbaar zonder het moederbord te vervangen. Diverse belangrijke componenten zijn echter rechtstreeks op het moederbord aangesloten. Deze omvatten de complementaire metaaloxide-halfgeleider (CMOS), die bepaalde informatie opslaat, zoals de systeemklok, wanneer de computer wordt uitgeschakeld. Moederborden zijn er in verschillende maten en standaarden, de meest voorkomende op het moment van schrijven zijn ATX en MicroATX. Van daaruit variëren moederborden door het type verwijderbare componenten waarvoor ze intern zijn ontworpen en welke poorten beschikbaar zijn voor het aansluiten van externe apparaten.

Stroomvoorziening -- Behalve de CMOS, die wordt aangedreven door een vervangbare CMOS-batterij op het moederbord, is elk onderdeel van uw pc afhankelijk van de stroomvoorziening. De voeding wordt aangesloten op een soort voedingsbron, of dat nu een batterij is in het geval van mobiele computers of een stopcontact in het geval van desktop-pc's. Op een desktop-pc zie je de voeding in de behuizing gemonteerd met een stroomkabelaansluiting aan de buitenkant en een handvol aangesloten kabels aan de binnenkant. Sommige van deze kabels worden rechtstreeks op het moederbord aangesloten, terwijl andere op andere componenten zoals schijven en ventilatoren worden aangesloten.

Centrale verwerkingseenheid (CPU) -- De CPU, vaak gewoon de processor genoemd, is het onderdeel dat de microprocessor bevat. Die microprocessor is het hart van alle bewerkingen van de pc, en de prestaties van zowel hardware als software zijn afhankelijk van de prestaties van de processor. Intel en AMD zijn de grootste CPU-fabrikanten voor pc's, maar je zult er ook andere op de markt vinden. De twee veelgebruikte CPU-architecturen zijn 32-bits en 64-bits, en u zult zien dat bepaalde software afhankelijk is van dit architectuuronderscheid.

Random-access memory (RAM) -- Zelfs de snelste processor heeft een buffer nodig om informatie op te slaan terwijl deze wordt verwerkt. Het RAM-geheugen is voor de CPU als een aanrecht voor een kok: het dient als de plaats waar de ingrediënten en gereedschappen waarmee je werkt, wachten totdat je ze moet oppakken en gebruiken. Zowel een snelle CPU als een ruime hoeveelheid RAM zijn nodig voor een snelle pc. Elke pc heeft een maximale hoeveelheid RAM die hij aankan, en slots op het moederbord geven aan welk type RAM de pc nodig heeft.

Rijdt -- Een schijf is een apparaat dat bedoeld is om gegevens op te slaan wanneer deze niet in gebruik is. Een harde schijf of solid-state drive slaat het besturingssysteem en de software van een pc op, die we later nader zullen bekijken. Deze categorie omvat ook optische stations zoals die worden gebruikt voor het lezen en schrijven van cd-, dvd- en Blu-ray-media. Een schijf maakt verbinding met het moederbord op basis van het type schijfcontrollertechnologie dat het gebruikt, inclusief de oudere IDE-standaard en de nieuwere SATA-standaard.

Koelapparatuur -- Hoe meer uw computer verwerkt, hoe meer warmte hij genereert. De CPU en andere componenten kunnen een bepaalde hoeveelheid warmte aan. Als een pc echter niet goed wordt gekoeld, kan deze oververhit raken en kostbare schade aan de componenten en schakelingen veroorzaken. Ventilatoren zijn het meest gebruikte apparaat om een pc te koelen. Bovendien wordt de CPU bedekt door een metalen blok, een koellichaam genaamd, dat warmte wegvoert van de CPU. Sommige serieuze computergebruikers, zoals gamers, hebben soms duurdere oplossingen voor warmtebeheer, zoals een watergekoeld systeem, dat is ontworpen om aan intensievere koelbehoeften te voldoen.

Kabels -- Alle componenten die we tot nu toe hebben genoemd, zijn verbonden door een combinatie van kabels. Deze kabels zijn ontworpen om data, stroom of beide te vervoeren. Pc's moeten zo zijn geconstrueerd dat de kabels netjes in de behuizing vouwen en de luchtstroom er niet doorheen blokkeren.

Een pc is doorgaans veel meer dan deze kerncomponenten. Vervolgens kijken we naar de poorten en randapparatuur waarmee u met de computer kunt communiceren en hoe u nog meer componenten kunt toevoegen met behulp van uitbreidingsslots.

Idealiter heeft uw computer genoeg poorten zodat u niet al uw accessoires door elkaar hoeft te halen. Als u zich in een dergelijke storing bevindt, overweeg dan of u al die randapparatuur nodig heeft. © iStockphoto. Com / andres balcazar

De kerncomponenten die we tot nu toe hebben bekeken, vormen de centrale verwerkingskracht van een pc. Een pc heeft echter extra componenten nodig om te communiceren met menselijke gebruikers en andere computers. Dit zijn de pc-onderdelen die dit mogelijk maken:

Grafische componenten -- Hoewel sommige moederborden een ingebouwde grafische kaart hebben, bevatten andere een zogenaamd uitbreidingsslot, waar u een afzonderlijke videokaart in kunt schuiven. In beide gevallen verwerken de videocomponenten in een pc een deel van de complexe grafische gegevens die naar het scherm gaan, waardoor een deel van de belasting van uw CPU wordt ontlast. Een moederbord accepteert videokaarten op basis van een specifieke interface, zoals de oudere AGP-standaard of een van de nieuwere PCI-standaarden.

Poorten -- Het woord poort wordt vaak gebruikt om een plaats aan de buitenkant van uw pc te beschrijven waar u een kabel kunt aansluiten. Beschrijf een poort aan de hand van het gebruik ervan, zoals een USB-poort of een Ethernet-poort. (Merk op dat het woord poort ook wordt gebruikt om een softwareverbinding te beschrijven wanneer twee hardware probeert te communiceren.) Veel poorten zijn rechtstreeks op het moederbord aangebracht. Enkele van de poorten die u op een pc vindt, zijn onder meer:

USB-poorten
netwerkpoorten, meestal Ethernet en FireWire
videopoorten, meestal een combinatie van VGA, DVI, RCA / component, S-Video en HDMI
audiopoorten, meestal een combinatie van mini analoge audio-aansluitingen of RCA
legacy-poorten, of poorten die oude standaarden volgen die zelden worden gebruikt in moderne computers, zoals parallelle printerpoorten en PS2-poorten voor een toetsenbord en muis

Randapparatuur -- Elk stuk hardware dat niet in de behuizing van een pc is gemonteerd, wordt een randapparaat genoemd. Dit omvat uw basisinvoer- en uitvoerapparaten: monitoren, toetsenborden en muizen. Het bevat ook printers, luidsprekers, koptelefoons, microfoons, webcams en USB-sticks. Alles wat u op een poort op de pc kunt aansluiten, is een van de randapparatuur van de pc. De essentiële randapparatuur (zoals monitoren) zijn niet nodig op laptops, die in plaats daarvan zijn ingebouwd.

Uitbreidingsslots -- Af en toe wilt u componenten toevoegen aan een pc die geen speciale sleuf ergens op het moederbord hebben. Daarom zal het moederbord een reeks uitbreidingsslots bevatten. De verwijderbare componenten die zijn ontworpen om in uitbreidingssleuven te passen, worden kaarten genoemd, waarschijnlijk vanwege hun platte, kaartachtige structuur. Met uitbreidingsslots kunt u extra videokaarten, netwerkkaarten, printerpoorten, tv-ontvangers en vele andere aangepaste toevoegingen toevoegen. De kaart moet overeenkomen met het type uitbreidingsslot, of het nu het legacy ISA / EISA-type is of de meer gangbare PCI-, PCI-X- of PCI Express-typen.

Nu we naar de onderdelen van een pc hebben gekeken, laten we op de aan / uit-knop drukken en kijken waardoor het opstart.

Wanneer u een pc voor het eerst opstart, doorloopt de machine verschillende interne processen voordat deze klaar is voor gebruik. Dit wordt het opstartproces of het opstarten van de pc genoemd. Boot is een afkorting voor bootstrap, een verwijzing naar het oude gezegde: "Trek jezelf omhoog bij de bootstraps", wat betekent dat je vanaf het allereerste begin iets moet beginnen. Het opstartproces wordt aangestuurd door het basisinvoer-uitvoersysteem (BIOS) van de pc.

Het BIOS is software die is opgeslagen op een flashgeheugenchip. Op een pc is het BIOS ingebed op het moederbord. Af en toe zal een pc-fabrikant een update voor het BIOS vrijgeven, en u kunt zorgvuldig de instructies volgen om "het BIOS te flashen" met de bijgewerkte software.

Naast het regelen van het opstartproces, biedt het BIOS een basisconfiguratie-interface voor de hardwarecomponenten van de pc. In die interface kunt u zaken configureren als de volgorde om schijven te lezen tijdens het opstarten en hoe snel de processor mag draaien. Raadpleeg de documentatie van uw pc om te zien hoe u de BIOS-interface opent. Deze informatie wordt ook vaak weergegeven wanneer u de computer voor het eerst opstart, met een bericht als: "Druk op DEL om het instelmenu te openen."

Het volgende is een samenvatting van het opstartproces op een pc:

De aan / uit-knop activeert de voeding in de pc en stuurt stroom naar het moederbord en andere componenten.
De pc voert een zelftest bij opstarten (POST) uit. De POST is een klein computerprogramma binnen het BIOS dat controleert op hardwarefouten. Een enkele pieptoon na de POST geeft aan dat alles in orde is. Andere pieptonen signaleren een hardwarefout, en pc-reparatiespecialisten vergelijken deze sequenties met een grafiek om te bepalen welk onderdeel defect is.
De pc geeft informatie weer op de aangesloten monitor met details over het opstartproces. Deze omvatten de BIOS-fabrikant en revisie, processorspecificaties, de hoeveelheid geïnstalleerd RAM en de gedetecteerde schijven. Veel pc's hebben de weergave van deze informatie vervangen door een opstartscherm met het logo van de fabrikant. U kunt het opstartscherm uitschakelen in de BIOS-instellingen als u liever de tekst ziet.
Het BIOS probeert toegang te krijgen tot de eerste sector van de drive die is aangewezen als de opstartschijf. De eerste sector is de eerste kilobytes van de schijf op volgorde, als de schijf opeenvolgend wordt gelezen, te beginnen met het eerste beschikbare opslagadres. De opstartschijf is doorgaans dezelfde harde schijf of SSD-schijf waarop uw besturingssysteem staat. U kunt de opstartschijf wijzigen door het BIOS te configureren of het opstartproces te onderbreken met een toetsenreeks (vaak aangegeven op de opstartschermen).
Het BIOS bevestigt dat er een bootstrap-lader, of boot-lader, in die eerste sector van de opstartschijf zit, en het laadt die opstartlader in het geheugen (RAM). De bootloader is een klein programma dat is ontworpen om het besturingssysteem van de pc te vinden en te starten.
Zodra de bootloader zich in het geheugen bevindt, draagt het BIOS zijn werk over aan de bootloader, die op zijn beurt het besturingssysteem in het geheugen begint te laden.
Wanneer de bootloader zijn taak heeft voltooid, wordt de controle over de pc overgedragen aan het besturingssysteem. Vervolgens is het besturingssysteem klaar voor gebruikersinteractie.

Nu we allemaal zijn opgestart, wat is de volgende stap? Hoe pc's werken, hangt voor een groot deel af van het besturingssysteem dat u gebruikt. Laten we in de volgende sectie eens kijken hoe besturingssystemen op een pc werken.

Microsoft Windows blijft het populairste besturingssysteem ter wereld. © iStockphoto. Com / Tuomas Kujansuu

Nadat een pc is opgestart, kunt u deze bedienen via een besturingssysteem, of kortweg OS. Op het moment van schrijven draaien de meeste niet-Apple pc's een versie van Microsoft Windows of een Linux-distributie. Deze besturingssystemen zijn ontworpen om op verschillende soorten pc-hardware te draaien, terwijl Mac OS X voornamelijk is ontworpen voor Apple-hardware.

Een besturingssysteem is verantwoordelijk voor verschillende taken. Deze taken vallen in de volgende brede categorieën:

Processor beheer -- splitst het werk van de processor op in beheersbare brokken en geeft prioriteit aan ze voordat ze naar de CPU worden verzonden.
Geheugen management -- coördineert de datastroom in en uit RAM en bepaalt wanneer virtueel geheugen op de harde schijf moet worden gebruikt om een onvoldoende hoeveelheid RAM aan te vullen.
Apparaatbeheer -- biedt een op software gebaseerde interface tussen de interne componenten van de computer en elk apparaat dat op de computer is aangesloten. Voorbeelden zijn het interpreteren van toetsenbord- of muisinvoer of het aanpassen van grafische gegevens aan de juiste schermresolutie. Netwerkinterfaces, waaronder het beheren van uw internetverbinding, vallen ook onder de apparaatbeheerbucket.
Opslagbeheer -- geeft aan waar gegevens permanent moeten worden opgeslagen op harde schijven, solid-state drives, USB-drives en andere vormen van opslag. Opslagbeheertaken helpen bijvoorbeeld bij het maken, lezen, bewerken, verplaatsen, kopiëren en verwijderen van documenten.
Applicatie-interface -- zorgt voor gegevensuitwisseling tussen softwareprogramma's en de pc. Een applicatie moet worden geprogrammeerd om te werken met de applicatie-interface voor het besturingssysteem dat u gebruikt. Applicaties zijn vaak ook ontworpen voor specifieke versies van een besturingssysteem. U ziet dit in de vereisten van de toepassing met uitdrukkingen als 'Windows Vista of hoger' of 'werkt alleen op 64-bits besturingssystemen'.
Gebruikersinterface (UI) - biedt u een manier om met de computer te communiceren.

Maak van daaruit een notitie om ons artikel Hoe besturingssystemen werken te lezen voor meer informatie over hoe een besturingssysteem werkt op een pc. Controleer ook wanneer u wilt weten hoe specifieke applicaties en apparaten op uw pc werken.

Laten we nu eens kijken naar de toekomst van pc's in het algemeen en de manier waarop pc-fabrikanten de uitdagingen op het gebied van draagbaarheid van mobiel computergebruik hebben overwonnen..

Sinds de eerste pc op de markt kwam, hebben nieuwere en betere modellen oudere modellen binnen enkele maanden na productie overbodig gemaakt. Drive-technologieën zoals SATA hebben IDE vervangen en PCI-uitbreidingsslots hebben ISA en EISA vervangen. De meest prominente graadmeter voor technologische vooruitgang in een pc is echter de CPU en de microprocessor binnen die CPU.

Silicium-microprocessors vormen sinds de jaren vijftig het hart van de computerwereld. In die tijd hebben microprocessorfabrikanten meer transistors en verbeteringen op microprocessors gepropt. In 1965 voorspelde Intel-oprichter Gordon Moore dat microprocessors elke twee jaar in complexiteit zouden verdubbelen. Sindsdien is die complexiteit elke 18 maanden verdubbeld, en experts uit de industrie noemden de voorspelling de wet van Moore. Veel experts hebben voorspeld dat de wet van Moore binnenkort ten einde zal komen vanwege de fysieke beperkingen van silicium-microprocessors [bron: PBS].

Op het moment van schrijven blijven de transistorcapaciteiten van processors echter stijgen. Dit komt doordat chipfabrikanten voortdurend nieuwe manieren vinden om transistors op het silicium te etsen. De kleine transistors worden nu gemeten in nanometers, dat is een miljardste van een meter. Atomen zelf zijn ongeveer 0,5 nm, en de meest huidige productieprocessen voor microprocessors kunnen transistors produceren die 45 nm of 32 nm meten. Hoe kleiner dat aantal, hoe meer transistors er op een chip passen en dus hoe meer rekenkracht de chip kan. Vanaf mei 2011 werkte Intel aan een 22-nm-productieproces, met de codenaam Ivy Bridge, dat transistors gebruikt met een energiebesparend ontwerp genaamd Tri-Gate [bronnen: BBC, Intel].

Dus wat gebeurt er als we het einde van de wet van Moore bereiken? Een nieuwe manier om gegevens te verwerken zou ervoor kunnen zorgen dat de voortgang wordt voortgezet. Potentiële opvolgers zijn degenen die een krachtiger middel blijken te zijn om de elementaire rekenfuncties van een processor uit te voeren. Silicium-microprocessors vertrouwen al meer dan 50 jaar op de traditionele tweestaten-transistor, maar uitvindingen zoals kwantumcomputers veranderen het spel.

Kwantumcomputers zijn niet beperkt tot de twee toestanden 1 of 0. Ze coderen informatie als kwantumbits of qubits. Een qubit kan een 1 of een 0 zijn, of het kan bestaan in een superpositie die tegelijkertijd 1 en 0 is of ergens tussenin. Qubits vertegenwoordigen atomen die samenwerken om zowel als computergeheugen als als microprocessor te dienen. Omdat een kwantumcomputer deze meerdere toestanden tegelijkertijd kan bevatten, heeft hij het potentieel om miljoenen keren krachtiger te zijn dan de krachtigste supercomputers van vandaag. Quantum computing-technologie bevindt zich nog in de kinderschoenen, maar wetenschappers bewijzen het concept al met echte, meetbare resultaten. Bekijk hoe Quantum Computers werken voor meer informatie over deze geweldige doorbraak.

De tijd zal uitwijzen of de kracht van kwantumcomputers ooit de gemiddelde pc zal halen. Ondertussen kun je nog steeds veel rekenkracht meenemen dankzij mobiele pc's, die we hierna zullen bekijken.

Zelfs vóór de pc waren computerfabrikanten bezig met het conceptualiseren van draagbare computers. Het was de IBM PC Convertible van 12 pond die het laptopconcept in 1986 in productie bracht. Sindsdien zijn laptopcomputers kleiner en lichter geworden en is hun verwerkingskracht verbeterd naast desktop-pc's [bron: IBM].

Tegenwoordig erkent de computerindustrie andere klassen mobiele computers. Eén klasse, de notebook, is bijna synoniem geworden met de laptop. De term werd oorspronkelijk gebruikt om een kleinere, lichtere neef van de laptop aan te duiden. Een andere klasse, de netbook, is zelfs kleiner dan notebooks, maar ook goedkoper en minder krachtig. De classificatie is waarschijnlijk genoemd naar de doelgroep: degenen die een heel eenvoudige interface willen voor het gebruik van internet.

Mobiel computergebruik gaat zelfs verder dan notebooks en netbooks. Veel smartphones en tablets hebben evenveel rekenkracht als notebooks, verpakt in kleinere pakketten. De belangrijkste verschillen zijn onder meer een kleinere schermgrootte en resolutie, minder externe poorten, mogelijkheden voor mobiele telefoons en touchscreentechnologie, naast of in plaats van een toetsenbord.

Aan de softwarekant verbeteren pc-besturingssystemen ook de draagbaarheid. Google Chrome OS minimaliseert bijvoorbeeld de behoefte aan ruimte op de harde schijf door te vertrouwen op toegang tot webapplicaties en cloudopslag. Dit betekent dat een netbook die is beperkt tot een 64 GB SSD-station, in potentie net zo nuttig kan zijn als een laptop met een schijf van 500 GB. Uiteraard vormen grote applicaties die niet geschikt zijn voor het web de uitzondering op dit ruimtebesparende voordeel.

In dit artikel hebben we gekeken naar hoe een pc werkt en waar pc-technologie naartoe gaat. Een ding is zeker: de pc zal evolueren. Het zal sneller worden. Het zal meer capaciteit hebben. En het zal een integraal onderdeel van ons leven blijven.

Voor nog veel meer over personal computers, klik op de volgende pagina.

Meer geweldige links

IBM-archieven: IBM Personal Computer
Microsoft: een geschiedenis van Windows

Bronnen

BBC nieuws. "Intel onthult 22nm 3D Ivy Bridge-processor." BBC. 4 mei 2011. (1 november 2011) http://www.bbc.co.uk/news/technology-13283882
Ceruzzi, Paul E. "A History of Modern Computing, 2e editie." Massachusetts Institute of Technology. 2003.
Lenovo. "Bedrijfsgeschiedenis." (1 november 2011) http://www.lenovo.com/lenovo/us/en/history.html
Intel. "Van zand tot silicium: het maken van een chip: 32nm procestechnologie." Intel Corporation. (1 november 2011) http://www.intel.com/pressroom/kits/chipmaking/index.htm
Lasar, Matthew. "Wie heeft de personal computer uitgevonden? (Hint: niet IBM)." Ars Technica. Condé Nast Digital. Juni 2011. (31 oktober 2011) http://arstechnica.com/tech-policy/news/2011/06/did-ibm-invent-the-personal-computer-answer-no.ars
PBS.org. "De eerste siliciumtransistor." ScienCentral, Inc. en The American Institute of Physics. 1999. (1 november 2011) http://www.pbs.org/transistor/science/events/silicont1.html

Hoe pc's werken

gerelateerde artikelen

Meer geweldige links

Bronnen